Na Canada rijden we door naar de Fingerlakes in Amerika. Bij douane merken we dat we het land uit zijn geweest. Net als bij aankomst met het vliegtuig moeten we bij douane geduldig antwoord geven op de vragen. De autosleutels worden ingeleverd en binnen mogen we uitleggen wat we in Canada hebben gedaan. Het blijft onwennig.
Bij de Fingerlakes hebben we veel waterpret. De ene dag in de regen en de volgende dag in de stralende zon. Zondagmiddag rijden we na een tour van ruim 1200 km weer terug naar huis.
Voordat we naar onze volgende bestemming rijden, bezoeken we de Dutch Groceries in Nepean. In de omgeving van Clifton Park hebben we geen Nederlandse winkel en we vinden het leuk om te zien wat ze daar allemaal verkopen. Max en Tijn zijn door het dolle heen als ze alle dropjes zien. Met een volle tas verlaten we de winkel. Onze buit? Drop, drop en drop, beschuit, muisjes, hagelslag, en schenkstroop voor pannenkoeken.
Op vrijdag bezoeken we Kingston, een stad aan Lake Ontario. Hier begint het gebied van de 'thousands islands'. Helaas hebben we slecht weer en kunnen we niet ver kijken. We bezoeken Fort Henry en leren meer over de geschiedenis van Canada.
Het is leuk om te merken dat we ons helemaal thuis voelen bij Miesje en Colin. De kinderen spelen veel met Winston, de hond. Marian, Max en Tijn slapen 's nachts in de 'trailer' op de oprit. Voor ons alvast een voorproefje op de campertrip die we in augustus gaan maken. Het slapen gaat goed in de trailer, Max en Tijn worden niet eerder dan 9 uur wakker. Echt vakantie.
Colin is Pewtersmith, hij maakt voorwerpen van tin. In zijn achtertuin heeft hij een atelier waar hij met tin van alles maakt. Max en Tijn vinden het razend interessant om te zien hoe hij dat doet.
Nepean ligt vlakbij Ottawa, de hoofdstad van Canada. We bezoeken Ottawa tijdens een warme dag. Het is een leuke en sfeervolle stad. Het is te warm om te veel te lopen, daarom maken we een boottocht over de Ottawa rivier.
De reden dat we naar Canada reizen is het bezoek aan nicht Miesje. Marijke en Miesje zijn nichten van elkaar. Miesje heeft met haar ouders in divers landen gewoond (o.a. Engeland). Toen ze ging studeren is ze naar Canada gegaan en daar is ze vervolgens blijven wonen.
Marijke en Miesje hebben altijd via brieven contact gehouden. In 1997 is Miesje met haar man Colin in Nederland op bezoek geweest en nu is het een mooi moment om 'even' in Canada langs te wippen. We ontmoeten de kinderen en kleinkinderen van Miesje en Colin. Het is erg gezellig, een leuke en spontane familie. Ook de kinderen hebben elkaar snel gevonden, dankzij de wereld van 'Minecraft'.
Tijdens onze reis naar Canada bezoeken we 'The WILD Center' in Tupper Lake (Adirondacks). In dit natuurcentrum krijg je een goed beeld van het leven en de natuur in de Adirondacks. Natuurlijk gaan Max en Tijn niet verder zonder hun zakgeld besteed te hebben aan een paar nieuwe knuffels.
Onderweg komen we Amish people tegen. De Amish geloofsgemeenschap is een aparte gemeenschap die ver leeft van de “moderne wereld”. Ze kunnen in eigen middelen voorzien, bouwen
zelf huizen, onderwijzen hun kinderen en leven sober. Het is bijzonder om te zien dat ze deze manier van leven volhouden ondanks alle vernieuwingen in hun directe omgeving.
De eerste week van de zomervakantie van Max en Tijn gebruiken we om met opa en oma een korte vakantie te houden. Terwijl Mark voor zijn werk naar München reist, bezoeken wij de Adirondacks, Canada en de Fingerlakes.
We overnachten de eerste nacht in een cottage aan het meer van Saranac, in de Adirondacks. Het Adirondack park is zo'n 25.000 vierkante kilometer groot en bestaat uit groepen bergen. In het park zitten veel rivieren, stroompjes en meren (zo'n 3.000). In Nederland kennen we de Adirondack van de 'Adirondack chair'.
Bij de Fingerlakes hebben we veel waterpret. De ene dag in de regen en de volgende dag in de stralende zon. Zondagmiddag rijden we na een tour van ruim 1200 km weer terug naar huis. 
